به گزارش مجله خبری نگار، روزنامههای کثیرالانتشار هر روز حاوی مطالب و تحلیلهای متنوعی است. در این ستون به بررسی روزانه این مطالب و تحلیلها میپردازیم.
روزنامه هم میهن در مطلبی با عنوان «عملکرد ۵۰ روزه» نوشت: «گرچه ما نسبت به عملکرد دولت آقای رئیسی نقد داریم و آقای مخبر هم در مقام معاون اولی این دولت مستثنی از این نقد نیست؛ ولی وظیفه خود میدانیم که از عملکرد آقای مخبر در این ۵۰روز دوره سرپرستی ریاستجمهوری قدردانی کنیم. بهویژه اینکه انتخابات خوبی را برگزار کردند؛ بهطوریکه حتی سروصدای تندروهایی که انتخابات را باختند، درآورده است و برای آقای مخبر شمشیر را از رو بستهاند که فلانی برای حفظ معاون اولی دنبال اجرای انتخابات به نسبت سالم برآمده و مانع از تخلفات این جماعت زیادهخواه میشود.»
در ادامه این مطلب آمده است: «همه میدانیم که آقای مخبر یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات بود و حتی شانس رایآوری در یک انتخابات عادی را هم داشت؛ ولی وی نپذیرفت و خود را متمرکز بر وظیفه محوله از سوی رهبری و اجرای درست انتخابات کرد. آقای مخبر از ابتدا نشان داد که تصمیم به نامزد شدن ندارد و فقط دنبال اجرای انتخابات بیمسئله است.»
روزنامه جوان در مطلبی با عنوان «سهمخواهی اصلاحطلبان از پزشکیان در پوشش مخالفت با سهمخواهی!» نوشت: «با پیروزی مسعود پزشکیان، حالا اصلاحطلبان در پی سهم خود در دولت آینده هستند و همین باعث شده اختلافاتی در محافل سیاسی اصلاحطلب بروز کند. برخی بزرگان اصلاحطلب به همین دلیل مجبور شدهاند هشدارها و تذکرات به جریان اصلاحات را علنی بیان کنند. حسین مرعشی در گفتوگویی با روزنامه سازندگی با خطاب قراردادن اصلاحطلبان و با بیان اینکه هیچکس نباید از زاویه منافع شخصی، گروهی و جناحی خود، چیزی را به رئیسجمهور منتخب تحمیل کند، اظهار داشت «ما اصلاحطلبان باید حامیان بدون قیدوشرط ایشان باشیم و اجازه دهیم که آقای پزشکیان واقعاً براساس اصول علمی و فنی برای همه مسئولیتها، بهترینها انتخابها را انجام بدهد، به طوری که کابینه ایشان باید جامعترین و قابل قبولترین کابینه ممکن باشد.»»
در ادامه این مطلب آمده است: «به نظر میرسد یکی از موارد تحمیلی از سوی اصلاحطلبان به پزشکیان، کیفیت چینش کابینه و اعضای دولت باشد. در این خصوص روزنامه اصلاحطلب شرق در یادداشتی با هشدار نسبت به احتمال برخی ضربات به کمپین مسعود پزشکیان به دلیل برخی سهمخواهیها نوشت: «با عبور از مرحله ابتدایی و انتخاب پزشکیان به عنوان رئیسجمهور، وارد مرحله دوم یعنی اداره امور میشویم. اینجا شاخص اصلی برای انتخاب همکاران مسعود پزشکیان هم همانطور که خودش در مناظرهها بارها به آن اشاره کرد، باید تخصصگرایی و عبور از دوگانه مجاهدان جمعه و شنبه باشد.» این روزنامه اصلاحطلب در ادامه به توضیح درباره تعابیر مجاهدان شنبه و جمعه میپردازد و با بیان اینکه «مجاهدان شنبه کسانی هستند که کنار میایستند و به محض پیروزی، سروکله آنها برای گرفتن سهمها پیدا میشود، تصریح کرد که «این یکی از بزرگترین آفتهای رسیدن مردم به مطالباتشان است که نه از یک طرف، بلکه از دو سو ممکن است مسعود پزشکیان را با خطر ناکارآمدی روبهرو کند.» شرق مجاهدان شنبه را خطرناک مینامد و دلیل این خطرناکی را اینگونه توصیف میکند که «اولاً هیچگونه وفاداری به مسعود پزشکیان نداشته و حاضر نبودند برایش به میدان بیایند. دوم اینکه اگر دقت کنیم، حتماً آنها بخشی از تخممرغهای خودشان را در کمپین طرف مقابل هم گذاشتند. سوم اینکه دیدهشدن شخصی آنها در مناصب مدیریتی، برایشان از موفقیت برنامههای دولت مهمتر است.» روشن است که بخشی از نگاه شرق هم به این ترس اصلاحطلبان باز میگردد که مبادا پزشکیان فردی خارج از قبیله اصلاحات را سر کار بگذارد و در واقع مطلب روزنامه شرق گرچه در نقد سهمخواهی است، اما خودش هم سهمخواهی است!»
روزنامه جوان در ادامه نوشت: «برای همین هم شرق در ادامه به پزشکیان هشدار میدهد «بهترین مؤلفهای که برای مجاهدان جمعه دلگرمکننده خواهد بود، توجیهپذیربودن تصمیمات و افرادی است که انتخاب کرده است. اساسا میتواند به این فکر کند که افراد انتخابشده لزوماً نباید از یاران دوران انتخاباتی او باشند، با این حال حتماً باید برای آن انتصاب توجیهی داشته باشد که اکثریت بدنه رأی خودش را قانع کند. درصورتیکه پزشکیان در این امر غفلت کرده و به جای بهرهگیری از تجاربش به رفاقتها و توصیهها بهایی بیشتر از تخصصها بدهد، روزهای تلخی آغاز میشود؛ روزهایی که دقیقاً بعد از انتخابات سال ۹۶ برای حسن روحانی نیز شاهد آن بودیم. در نهایت اینکه باید هشدار داد، مراقب باشید. مجاهدان شنبه کارشان نابودکردن امید و اعتمادی است که در مردم شکل گرفته است.» روزنامه اطلاعات هم هشدار داده که «رئیس دولت جدید مراقب مجاهدان روز شنبه باشد. به این معنا که بسیاری نه به قصد خدمت یا گرهگشایی از کار ملک و ملت بلکه به قصد کسب قدرت یا منصب و منفعت ممکن است ابراز وفاداری کنند و جلوه بنمایند و، چون روز شنبه تکلیف برنده انتخابات روشن شد مجاهدان روز شنبه باشند و خاموشان و تماشاگران صحنه تا جمعه که باید به کدام سمت و سو غش کنند.»»
روزنامه وطن امروز در مطلبی با عنوان «آداب رقابت ادب انقلابی؛ نگاهی به تاریخ انتخابات ایران و رفتار اخلاقمدارانه جریان انقلاب در مواجهه با رقبای پیروز» نوشت: «بعد از اینکه نام مسعود پزشکیان به عنوان رئیسجمهور منتخب از صندوقهای رای خارج شد، رفتار جریان انقلاب در مواجهه با انتخاب وی حائز اهمیت بود، آن هم پس از یک ماراتن ۲۵ روزه که در کوران رقابتهای انتخاباتی سپری شد و طی این مدت حرف و حدیثهای بسیاری بین طرفین رد و بدل شد که گاه به سمت جدل پیش رفت. اوج این کشمکشها در ۲ مناظره کاندیداهای باقیمانده در مرحله دوم پدیدار شد و بحثهایی پیش آمد که بخشی از آن به جامعه و بین هواداران ۲ طرف نیز کشیده شد. مسعود پزشکیان از ابتدای ورود به رقابتهای انتخاباتی نامزد طیف اصلاحطلب بود و این را خودش هم قبول داشت. سپس بحث حضور اعضای دولت روحانی در ستاد انتخاباتی وی پیش آمد که جدلها از همین جا ضریب خورد و رفتهرفته شدت گرفت. در نهایت پس از فراز و فرودهایی به روز انتخابات رسیدیم و پزشکیان به عنوان منتخب مردم، نهمین رئیسجمهور ایران شد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «اما پس از پایان رقابتها، همانطور که از جبهه انقلاب انتظار میرفت و مسبوق به سابقه بود، اکثر چهرههای اصولگرا به پزشکیان تبریک گفتند و اعلام آمادگی کردند او را در مسیری که پیش رو دارد یاری دهند. حتی رقیب پزشکیان «سعید جلیلی» نیز به دیدار وی رفت و گفت در صورت احساس نیاز میتواند تجربیاتش را در اختیار دولت جدید قرار دهد. رفتار اخلاقمدارانه جبهه انقلاب در برابر نوع برخورد طیف مقابل در شرایط مشابه، قابل مقایسه نیست. با مروری بر گذشته بهتر میتوان این معنا را درک کرد. نخستین بار که اصلاحطلبها در یک انتخابات مهم و تاثیرگذار به پیروزی رسیدند، خردادماه ۱۳۷۶ بود. از آن زمان تا چند سال بعد، این جمله که «پیام دوم خرداد را شنیدید یا نه؟» در بوق و کرنا شده بود و مرتبا از اردوگاه اصلاحطلبان شنیده میشد! حتی عنوان شد کسانی که به خاتمی رای ندادهاند باید بروند توبه کنند!»
روزنامه وطن امروز در ادامه نوشت: «اوج رفتارهای غیراخلاقی طیف اصلاحطلب به سال ۱۳۸۸ و انتخاب مجدد احمدینژاد بازمیگردد. در شب انتخابات (۲۲ خردادماه) و در حالی که هنوز فرآیند رأیگیری ادامه داشت، میرحسین موسوی در یک کنفرانس خبری اعلام پیروزی کرد و از صبح روز بعد نه تنها از تبریک به رئیسجمهور منتخب خبری نبود، بلکه ۲ نامزد شکستخورده (موسوی و کروبی) و بخشی از هوادارانشان به خیابانها آمدند و ۸ ماه تمام، کشور را درگیر آشوبهایی کردند که تا آن زمان در تاریخ نظام اسلامی بیسابقه بود.»